Exposiziun permanenta

L‘Engiadina es üna val averta e quai vers vest, vers ost e sur ils pass in direcziun nord – süd. Quai ha predestinà la regiun sco lö da transfer. Uschè d’eira l’Engiadina plü bod ün lö fich important da transfer in tuot las direcziuns. Per exaimpel da Milano a Puntina ha quista colliaziun manà blera richezza in Engiadina uschè cha blers paurs e chavaliers s’ha pudü prastar bels palazzis da crap.

 

L’Engiadina Bassa vivaiva per gronda part da l’agricultura e quai fin la fin dal 19avel tschientiner, voul dir fin cha’l turissem da bogns e da cura e plü tard lura fin chi ha cumanzà il turissem da stà e d’inviern . Davo la seguonad guerra mundiala ha chaschunà la mecanisaziun ün müdamaint enorm. Las üsaglias tradiziunalas, ils indrizs, l’equipamaint sun gnüts rimplazzats tras maschinas. Ils bains culturals ed eir il möd da fabrichar e da viver, dimena s’ha müdada. Per mantegner quistas cumprovas dal temp passà eir per l’avegnir han ils fondatuors dal museum sco’l promotur da cultura Men Rauch fuormà in la „Chà gronda“ ün’exposiziun permanenta. As imaginai dad esser in quel temp e giodai l’ambiaint aint ils locals e las stüvas. 

Engadinerstube

La part abitada da la chasa Engiadinaisa fuorma l’entrada da piertan cun seis vout incruschà e decorà cun objects valurus, üna chadafö cun vout e föcler e fuorn, üna chaminada cun ogets preistorics chattats, stüvas da differentas epocas. Tanter quellas la stüva datada la plü veglia in Engiadina e quai dal 1550 sco eir üna valurusa biblioteca.

La part d’economia cuntegna il sulèr, il tablà, la cuort, la cuors suot, la stalla e’ls schlèrs chi sun laschats plü autenticamaing sco pussibel, sco schi gnissan amo douvrats. Aint in duos quartas i‘l tablà es fabrichà aint il museum vegl da Ftan cun la stüva da seis mugliner cun aint il fuorn engiadinais tipic alb.